ارس

قاتل نروژی به هیتلر احترام گذاشت + عکس

 آندره برویک قاتل نروژی در حال ادای احترام به هیتلر.
آندره برویک قاتل و تروریست نروژی که به مخوف ترین قاتل تاریخ نروژ شهرت یافت در ماه ژوئیه با حمله به یک کمپ دانشجویان، ۷۷ دانشجو را به گلوله بست.او چند روز پیش قبل از حضور در دادگاه با دستهای دستبند زده شده به هیتلر ادای احترام کرد. ( خبر آنلاین )

امریکا، بهشت امن دیکتاتورهای جهان

یک تحلیل‌گر سیاسی برجسته می‌گوید امریکا “بیشتر از هر کشور دیگری در جهان برای اعضای جنایتکار دولتی که مردم را کشته‌اند سرپناه درست کرده است.”

یک هفته از میزبانی امریکا از علی عبدالله صالح، دیکتاتور یمن به خاطر آن چه سفری پزشکی عنوان شده است می‌گذرد. امریکا درباره سفر صالح، سکوت رسانه ای حاکم کرده است.

در همین حال، تظاهرکنندگان در امریکا خواستار محاکمه صالح به خاطر کشتار معترضان ضدرژیم در یمن هستند.مردم یمن نیز در تظاهرات گسترده در کشورشان خواستار استرداد صالح و محاکمه وی شده‌اند.شبکه پرس تی‌وی با علی الاحمد، مدیر مؤسسه امور خلیج فارس در این باره گفت‌وگو کرده است.

پرس تی‌وی: می‌شنویم که صالح برای درمان پزشکی ادعایی در امریکا به سر می‌برد، اما آیا باید سکوت رسانه‌ای درباره وی اعمال شود؟

الاحمد: فکر نمی‌کنم که باید چنین سکوت رسانه‌ای اعمال شود. دولت امریکا ظاهرا شدیدا شرمسار است.همزمان با اعمال فشار (دولت امریکا) در راستای (تصویب) قطعنامه‌ای برای برکناری رژیم در سوریه به خاطر سرکوب معترضان، از دیکتاتور یمن که تعداد بیشتری از مردم را نسبت به تلفات در سوریه کشته است، محافظت می‌کند. به همین خاطر این موضوع واقعا مایه شرمساری دولت امریکاست.

نماینده سوریه در سازمان ملل از این موضوع استفاده نکرد و من هم تعجبی نکردم.

با این وجود، این چیز تازه‌ای نیست. همیشه در سیاست امریکا وجود داشته است. در حقیقت، امریکا برای بیشتر جنایتکاران، اعضای پیشین دولت که بیشتر از هر کشور دیگری در جهان مردم را کشته‌اند سرپناه تهیه کرده است. به همین خاطر (امریکا) مقصد شماره یک دیکتاتورها و طرفداران‌شان است.

پرس تی‌وی: فکر می‌کنید چه میزان از این سکوت تحت حمایت دولت امریکاست؟

الاحمد: دولت امریکا همیشه بر رسانه‌ها در این کشور در زمینه‌های خاصی نفوذ داشته است؛ به ویژه وقتی که موضوع به سیاست خارجی ارتباط پیدا می‌کند. و این کاملا آشکار است.این به معنای آن نیست که هر رسانه‌ای باید از آن پیروی کند، اما کار را برای‌شان دشوار می‌کنند. برای نمونه آن ها محل نگهداری وی (صالح) را مخفی کرده‌اند. دولت امریکا به علی عبدالله صالح مصونیت دیپلماتیک کامل اعطا کرده و با او مثل یک رییس جمهور رفتار می‌کند.

سرویس مخفی امریکا محافظان وی را فراهم کرده است و کاروان وی توسط نیروهای داخلی مورد محافظت قرار می‌گیرد. صالح در ریتز کارلتون نیویورک است. جایی که اعتراضاتی به وقوف پیوست و کفش به سمت وی پرتاب شد.بعضی از افراد دستگیر شدند و این احتمالا یکی از مواردی است که پرتاب کفش بر اساس قوانین جنایی امریکا مورد تعقیب قرار می‌گیرد.

پرس تی‌وی: اخیرا یک کنفرانس امنیتی در شهر مونیخ آلمان برگزار شده است و محور اصلی آن در مورد چگونگی برخورد با مسئله سوریه بود. اما در این کنفرانس نامی از یمن و بحرین با وجود انقلاب‌های این کشورها برده نشد.

الاحمد: بگذارید صادق باشیم. این وضعیت در کشورهای خاورمیانه وجود دارد و کشورهای غربی تنها از تلاش‌هایی حمایت می‌کنند که به نفع آن‌ها است. از یمن و بحرین عامدانه چشم پوشی شده است.شما سخنرانی سالانه اوباما در کنگره امریکا را چند هفته پیش دیدید. با توجه به تعداد کشته شده‌ها در کشور بحرین و یمن که خیلی بدتر است، اوباما در این سخنرانی به این کشورها اشاره نکرد.این نشان می‌دهد که سیاست‌های دولت امریکا ربطی به حقوق بشر و دموکراسی نداشته و بستگی به وزن ژئوپولیتیک دارند.

امریکا سوریه را هدف قرار داده است چرا که این کشور سیاست‌های مستقلی از امریکا دارد. به همین دلیل است که آن‌ها تلاش می‌کنند سوریه را تحت این رژیم یا رژیم دیگر به انقیاد و فرمانبرداری خود در آورند.

هدف امریکا، متحدان اروپایی و عربی این کشور مطیع کردن سوریه از طریق نفوذ کشورهای غربی است.

پرس تی‌وی: جالب است که تنها بخشی از طرح شورای همکاری خلیج فارس در مورد یمن اجرایی شده است و آن بخش اعطای مصونیت به صالح است. چرا باقی این طرح اجرا نشده است؟

الاحمد: این طرح، از آغاز به دنبال تضعیف انقلاب یمن و حذف آن از پوشش‌های رسانه‌ای بوده است. در این طرح همچنین تلاش شده است بین انقلابیون شکاف ایجاد کرده و تغییر رژیم را متوقف کند و تا کنون در رسیدن به این امر موفق بوده است.

رژیم علی عبدالله صالح با وجود این که وی دیگر در یمن نیست همچنان در قدرت است. وی هنوز رئیس جمهور یمن است و همدستان وی به کمک امریکا و کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس مخصوصا عربستان سعودی، کنترل امور را در این کشور در دست دارند.

آبشار ویسادار از زیباترین آبشارهای ایران و سومین آبشار مرتفع استان گیلان است. این آبشار به معنی “سایه درخت بید” است که در ۱۶ کیلومتری شهر پره سر در شهرستان رضوانشهر واقع شده و همچون نگینی در دل جنگلهای زیبایی این منطقه می درخشد.

ابهت این پدیده طبیعی برای هر بیننده جالب و جذاب است به ویژه وقتی از پایین به این آبشارنگریسته می شود با ابهت و زیبایی صد برابر آبشار ویسادار مواجه می شوی، صدای ریزش آب از ارتفاع حدود ۲۰ متری و نیم دایره ای که آب در دل سنگ و صخره برای رسیدن به دریا ایجاد می کند، دیدنی است. صدای پرندگان و شرشر آب و نور خورشید که از لابه لای شاخ و برگ درختان به زمین می تابد منظره ای فوق العاده به وجود آورده که کم نظیر است. البته زیبایی های این پدیده طبیعی آنقدر زیاد است که نمی توان وصفش کرد و به قولی آبشار ویسادار را باید دید، نه اینکه راجع به آن نوشت.

عکسها از : آقای مهدی شیرازی

اگر قصد داشتن فرزند دوم را دارید پس بخوانید

تنها کسی که می تواند به این سوال جواب دهد، خود شما هستید. البته این سوال، از آن سوال های سخت است. بعضی ها می گویند تصمیم در مورد داشتن فرزند دوم، حتی از داشتن اولی هم سخت تر است، چون حالا دیگر مسئله فقط داشتن یک بچه نیست بلکه تغییر دادن خانواده است. هر کودک جدیدی بر سبک زندگی تان، کار و درآمدتان، روابط فامیلی و دوستانه تان و البته روی کودک دیگرتان تاثیراتی دارد که قبل از تولد او باید به تمام این ها فکر کرده باشید. خیال نکنید زندگی با دو بچه، فقط دو برابر کردن همه سختی ها و شیرینی های زندگی با تک فرزند است؛ ماجرا خیلی پیچیده تر از این حرف هاست. اگر از دیگران بپرسید، همه در مورد زمان بزرگ تر کردن خانواده ایده هایی دارند؛ از پزشکان و دانشمندان تا دوستان و همسایه های تان. این وسط شما می توانید تمام حرف ها را بشنوید، جوانب مثبت و منفی را بسنجید و دست آخر تصمیم خودتان را بگیرید.

● فرزند دوم چه موقع؟

خیلی از والدینی که به فرزند دوم فکر می کنند، مسئله «اصلا آیا باید فرزند دومی داشت یا نه؟» را برای خودشان حل کرده اند و حالا درگیر حل مسئله «چه وقت باید دومی را بیاوریم؟» هستند. آنها به این فکر می کنند که چه فاصله ای بین بچه ها مناسب است؛ هم برای دو بچه و هم برای والدین شان.

محققان مختلف نتایج مختلفی را به دست آورده اند. در حالی که متخصصان زنان و زایمان می گویند برای بارداری دوم دست کم ۲ تا ۳ سال باید صبر کرد، بعضی تحقیقات روانشناسی نشان می دهد بهترین فاصله سنی بین دو کودک، کمتر از د۲و سال است. با این حال والدین اغلب بی توجه به تمام این حرف ها کار خودشان را می کنند!

● همه چیزهایی که محققان در مورد فاصله سنی ایده آل بین فرزندان می گویند کدام فاصله بهتر است؟

▪ بین یک و نیم تا ۵ سال: تحقیقات نشان می دهد فاصله کمتر از ۱۸ ماه یا بیشتر از ۵ سال بین دو بارداری، احتمال نارس بودن یا کم وزنی را در فرزند دوم بالا می برد. وقتی این فاصله خیلی کم باشد، ممکن است بدن مادر فرصت لازم برای تامین منابع تهی شده مواد مغذی و رفع استرس های بارداری اول را نداشته است. وقتی فاصله خیلی زیاد می شود، باروری زن پس از یک بارداری کاهش می یابد.

▪ بین ۲ تا ۱۰ سال: یک تحقیق دیگر نشان می دهد اگر بعد از تولد اولین فرزند ۱۸ تا ۲۳ ماه صبر کنید و بعد برای بارداری بعدی اقدام کنید، بهترین شرایط را برای سلامت نوزاد جدید تدارک دیده اید. این محققان می گویند نوزادانی که در کمتر از ۶ ماه پس از تولد فرزند قبلی بارور شده اند، به احتمال ۴۰ درصد نارس یا کم وزن خواهند بود. این تحقیق همچنین نشان می دهد فاصله سنی بیشتر از ۱۰ سال هم همین تاثیر را دارد.

▪ بین ۲ تا ۳ سال: یک تحقیق معتبر در دانشگاه کالیفرنیا امریکا نشان می دهد فاصله سنی ۲۴ تا ۳۵ ماه، از نظر پزشکی بهترین فاصله برای سلامت هر دو فرزند و مادر است.

کمتر از یک سال یا بیشتر از ۴ سال: یک پژوهش خانوادگی نشان می دهد فاصله کمتر از یک سال یا بیشتر از ۴ سال، برای ارتباط کودکان با والدین شان، رقابت بین فرزندان و عزت نفس هر یک، بهترین فاصله است. کودکان زیر یک سال، احساسی در مورد وضعیت منحصر به فرد خودشان ندارند، در نتیجه کمتر پیش می آید که با حضور یک تازه وارد مشکلی داشته باشند. همچنین بچه هایی که بیشتر از ۴ سال دارند، فرصت کافی را برای لذت بردن از توجه خاص والدین داشته اند و زندگی و شخصیت خودشان را شناخته اند.

● فرزند دیگرتان چند سالش است؟

هیچ جواب درست یا غلطی وجود ندارد. هرچند که تحقیقات علمی چیزهای مختلفی می گویند اما شاید شما هیچ مشکلی با این که دومی را یک هفته بعد از تولد اولی باردار شوید، نداشته باشید. بعضی ها دوست دارند هرچقدر که می شود صبر کنند، این طوری کودک شما کلی وقت برای تنها بودن با شما دارد و حتی می تواند در مورد داشتن بچه دوم نظر هم بدهد. بعضی های دیگر می گویند بچه های با فاصله سنی زیاد، در واقع دو تک فرزند هستند و هیچ وقت هم بازی هم نمی شوند و در دو دنیای متفاوت زندگی می کنند. با فاصله سنی کم دیگر لازم نیست نصف عمرمان را به بچه داری بگذرانیم و همه چیز در چند سال تمام می شود. مادرهای مختلف، حرف های متفاوتی دارند. بعضی ها از داشتن دو فرزند با فاصله زیاد راضی اند:« ۲ پسر من ۵ سال فاصله سنی دارند. من فکر می کنم این فاصله عالی است. وقتی پسر اولم به خوبی نیازهای اولیه مثل دستشویی رفتن و لباس پوشیدن و بازی کردن را یاد گرفته بود، پسر دومم به دنیا آمد. هرچند آنها زیاد با هم بازی نمی کنند، اما پسر اولم خیلی خوب از برادر کوچکش مراقبت می کند.»

بعضی های دیگر از فاصله سنی کم فرزندان شان راضی نیستند: «دو فرزند من دو سال اختلاف سنی دارند. من فکر می کنم هر چه فرزند اول بزرگ تر باشد، بهتر است، برای این که آن وقت مستقل تر شده است و می تواند از نظر احساسی و فکری با نوزاد جدید کنار بیاید. شاید بهتر بود فاصله سنی بیشتری بین دو فرزندم می گذاشتم. به خصوص رسیدگی به دو بچه که هر دو پوشک می شوند و نیازهای فیزیکی زیادی دارند، واقعا برایم سخت است. من که پیش از این حتی سر فرزند بزرگم داد هم نزده بودم، در این مدت به خاطر فشار زیاد دو سه بار کتک اش زده ام و فوری هم پشیمان شده ام.»

اما بعضی ها از فاصله سنی کمتر از این هم راضی اند: «۳ فرزند من هر کدام حدود یک سال و نیم با هم فاصله دارند. هرچند وقتی هر ۳ نوزاد بودند، بزرگ کردن آنها واقعا سخت بود، اما از برخی لحاظ فوق العاده بود. ۳ ۲ سال سختی کشیدم، اما بعد از دست عوض کردن پوشک و آروغ گرفتن برای همیشه راحت شدم. حالا آنها به راحتی هم بازی هم می شوند و خیلی ارتباط نزدیکی با هم و با من دارند. انگار که من یکی از بچه های خانواده هستم!»

● چند سال تان است؟

خوب یا بد، سن والدین و به خصوص مادر برای بچه دار شدن مهم است. اگر دیر ازدواج کرده اید و اولین بچه را هم دیر به دنیا آورده اید، شاید فرصت زیادی برای ایجاد فاصله سنی بین ۲ فرزندتان نداشته باشید. سن بیشتر از ۳۵ سال برای مادران، احتمال بارداری خطرناک را زیاد می کند. اگر فرزند اول تان را در ۳۲ سالگی به دنیا آورده اید، شاید بهتر باشد دومی را ۳ ۲ سال بعد بیاورید یا به کلی قید فرزند دوم را بزنید. اما اگر زیر ۳۰ سال هستید و مشکلی هم از نظر سلامت باروری ندارید، می توانید راحت تر در مورد اختلاف سنی فرزندان تان فکر کنید. در مورد سن بچه دار شدن با فرزندتان هم مشورت کنید. برای خیلی از مادر و پدرها اختلاف سنی با بچه های شان مهم است.

● وضعیت مالی شما چطور است؟

بله، این درست است که پول همه چیز نیست، اما مطمئنا وقتی خانواده شما بزرگ تر شود، خرج تان هم بیشتر می شود. در شماره ۳۲ شهرزاد یک پرونده در مورد هزینه های بارداری بود که می توانید به آن مراجعه کنید و این تازه فقط هزینه های بارداری است. خودتان می دانید که هزینه خورد و خوراک مادر شیرده یا شیر خشک نوزاد، پوشک، مراجعه به پزشک و خدای نکرده بیماری های احتمالی، لباس و چیزهای دیگر، چقدر زیادند. به یاد بیاورید که با تولد فرزند اول تان چقدر به بودجه خانوادگی تان اضافه کرده اید و پیش بینی کنید که تقریبا همان مقدار را (با احتساب تورم!) باید اضافه کنید. یک چیز دیگر هم هست، این که اگر شما دوباره به سر کار برگشته باشید و درآمدتان را به زندگی اضافه کرده باشید، دوباره برای مدتی خانه نشین می شوید و حتی ممکن است این بار نتوانید ظرف ۶ ماه (مرخصی زایمان) دوباره به کار برگردید، یا مجبور باشید به یک کار پاره وقت رضایت بدهید. آیا شما می توانید با کسر درآمد خودتان زندگی کنید یا سر کار برگردید و هزینه های مهدکودک فرزند دوم را هم بپردازید؟

● فرزند دیگر چطور زندگی شما را تغییر خواهد داد؟

مدتی بعد از تولد فرزند اول لازم است تا زندگی شما دوباره در یک وضعیت روتین دل نشین قرار بگیرد. آیا شما یک روش خاص تربیتی برای خودتان تعریف کرده اید؟ آیا بالاخره در خانه شما همه می توانند شب را تا صبح راحت بخوابند؟ شاید به جایی رسیده اید که دیگر شما و همسرتان وقت کافی برای همدیگر دارید. ممکن است شما دوباره به کار برگشته باشید و آن را خیلی دوست داشته باشید. این ها معیارهای مهمی برای فکر کردن به فرزند دوم هستند. حواس تان باشد، یک نوزاد جدید می تواند همه این شرایط را عوض کند. رسیدگی به نیازهای یک نوزاد کلی انرژی و زمان لازم دارد (یادتان که نرفته؟) و تازه فرزند اول تان هم باید با حضور یک خواهر یا برادر جدید کنار بیاید که بخش زیادی از این آمادگی را شما باید ایجاد کنید. ممکن است با تولد فرزند دوم، رفتارهای فرزند اول تان هم عوض شود (کمی لجبازی و یک دندگی و حسودی خیلی طبیعی است) و هرچقدر هم خسته باشید، نباید رفتارتان را با اولی تغییر دهید تا او فکر کند که دیگر دوستش ندارید! چیزهای دیگری هم هست؛ مثل ارتباط شما با دوستانی که بچه ندارند و خانواده های پر از بچه های ریز و درشت یا تعداد هم بازی هایی که فرزند اول تان دارد. بیشتر فکر کنید چیزهای بیشتری هم به ذهن تان می رسد.

خانواده سبز

متخصصان دانشکده پزشکی «کاپل هیل» در دانشگاه کارولینای شمالی تاکید کردند که تمرینات آیروبیک تاثیر چشمگیری در جوان نگه داشتن عروق مغزی دارند.

الیزابت بولیت استاد و جراح اعصاب در این دانشگاه که سرپرستی تیم پزشکان را برعهده داشته به همراه دستیارانش به بررسی تعداد و شکل عروق خونی در مغز گروهی از سالمندان پرداختند که تحرک بدنی داشتند و تمرینات آیروبیک را به طور مرتب انجام می‌دادند. این افراد شامل ۷ مرد و ۷ زن در گروههای سنی ۶۰ تا ۸۰ ساله بودند. این سالمندان مدت ۱۰ سال تحت آزمایش قرار داشتند. متخصصان برای آنها دو برنامه ورزشی متفاوت را تعیین کرده بودند که یکی از برنامه ها انجام حداقل ۱۸۰ دقیقه تمرینات آیروبیک در هفته و دیگری انجام هر نوع فعالیت بدنی کمتر از ۹۰ دقیقه در هفته بود.

دلیل بسته شدن کویر مرنجاب روی گردشگران چیست ؟

“قبول داریم برخی از تورهای گردشگری، مشروبات الکلی همراه خود به کویر می‌برند… برای برگزاری تورهایی با عنوان شاد شاد همراه با Dj تبلیغ می‌شود. برخی افراد که نقش راهنما را در تور بازی می‌کنند، فقط دنبال پایکوبی هستند و از تورلیدری فقط شومن بودن را یاد گرفته‌اند.”
این جملات، بخشی از سخنان دبیر انجمن راهنمایان گردشگری تهران در توصیف تورهای داخلی گردشگری است که به مقصد کویرهای داخلی، مانند کویر مرنجاب در شهرستان آران و بیدگل واقع در استان اصفهان گردشگر می برند. حمید درودیان به مسئولان سازمان میراث فرهنگی و گردشگری اعتراض می کند که چرا اجازه می دهند برای برگزاری این تورها، تبلیغ شود. تورهایی که ظاهرا برای جذب مشتری بیشتر، راهنمایانش، پای کوبی می کنند، مشروبات الکی برای گردشگران می برند و معلوم نیست دیگر چه اتفاقاتی می افتد.

سرپرست اداره میراث فرهنگی و گردشگری شهرستان آران و بیدگل نیز در گفتگو با خبرآنلاین، برگزاری چنین تورهایی را در مرنجاب، تایید می کند، هر چه توضیح می دهد: “تعداد این تورها کم بود و اکنون با توجه به طرح ساماندهی که توسط نیروی انتظامی اجرا شده، این تورهای غیرمجاز به حداقل رسیده اند.”

اگر چه که عباس متولی اصلی ترین موضوعی که باعث مسدود شدن کویر روی گردشگران غیر مجاز شده، موضوع محیط زیست و زباله هایی دانست که مهمانان ناخوانده کویر در همه جا پخش و پلا می کنند.

از مسدود شدن کویر مرنجاب در آران و بیدگل روی تورهای مختلف، بیش از یک ماه می گذرد، با این وجود، تاکنون، سه مرجع برای صدور این دستور، در رسانه ها معرفی شده اند: دادستان آران و بیدگل، شورای تامین استان و نیروی انتظامی. از این سه مرجع، دادگستری کل استان اصفهان با رد صدور این دستور، مسئولیت را متوجه نیروی انتظامی کرده و پلیس نیز می گوید تاکنون تورهای گردشگری مجاز را از کویر مرنجاب، برنگردانده، ولی قاطعانه با تورهایی که مجوز ندارند، و یا مجوز آنها را کسانی امضا کرده اند که از نظر پلیس، وجاهت قانونی ندارند، برخورد خواهد کرد و اجازه حضور در کویر را به آنها نمی دهد.
دلیل آن هم واضح است. اینطور که دبیر انجمن راهنمایان گردشگری می گوید برخی از تورها، به صرف الکل و برگزاری رقص، گردشگران به کویر مرنجاب می برند.

مجوز تور چیست؟ مجوز دهنده کیست؟
نیروی انتظامی از ابتدای ممانعت از ورود گردشگران، اعلام کرده بود قصد مسدود کردن کویر مرنجاب را ندارد، تنها قرار است “ساماندهی” گردشگران را بر عهده بگیرد.
در همین زمینه، فرمانده انتظامی استان اصفهان اظهار کرده بود پلیس با اردوها و تورهای مختلف و غیرمجاز، برخورد می کند. به گفته حسن کرمی، پلیس هیچ محدودیتی برای گردشگران در کویر مرنجاب به وجود نمی آورد، ولی داشتن مجوز برای تورهای گردشگری و اردوهای مختلف الزامی است چراکه در صورت وقوع حادثه یا تصادف فردی باید مسئولیت را قبول کنند.
کرمی درباره اینکه مجوز معتبر چیست، توضیح داده: ” گاهی اصل مجوز خدشه‌دار است و به همین دلیل تایید کننده مجوز نیز باید موثق و معتبر باشد.”
و این که چه کسی معتبر است که مجوز برای اردوها و تورهای مختلط، صادر کند، گفته: “اردوهای مختلط و تورهای دارای مجوز از دانشگاه یا مراکز فرهنگی دارای مجوز معتبر باشند با آنها برخورد نمی‌شود. تورهای توریستی که عمدتا از سوی دانشگاه‌ها و مراکز فرهنگی برای بازدید کویر می‌آیند باید مجوز معتبر از سوی مرکز معرفی شده،ارایه کنند.”
ولی آیا سازمان میراث فرهنگی نیز به عنوان مرکز مجاز و معتبر برای پلیس معرفی شده که تورهای مختلط برگزار کند؟ به گفته دبیر انجمن صنفی راهنمایان گردشگری، پلیس در مقابل تورهایی که حکم ماموریت و کارت شناسایی معتبر از معاونت گردشگری میراث فرهنگی دارند، می ایستد و اجازه ورود به کویر را نمی دهد. درودیان به ایسنا می گوید: “نیروی انتظامی از سفر گروه‌های حرفه‌یی با وجود آن‌که حکم مأموریت و راهنما با کارت سازمان میراث فرهنگی و گردشگری را دارند، جلوگیری می‌کند.”
به گفته این فعال گردشگری، وی دیگر نمی‌تواند تور کویر برگزار کند، “چون تمام این سفر، چالش است”
درودیان درباره سیاستهایی که باعث شده مردم از کویرنوردی گریزان شوند، می گوید: “ما بهترین نقاط کویری را داریم؛ ولی با سیاست‌های غلط باعث می‌شویم، مسافران کمتر به آنجا بروند و به جای آن، برخی از مردم ۱۰۰ دلار می‌دهند و به شن‌زارهای دبی می‌روند که هیچ شباهتی با کویر ندارند.”
اکنون بد نیست از فعالان گردشگری پرسید سهم تورهایی که با ترفندهایی مانند پایکوبی و DJ و سایر مسایل خاص، گردشگران را به کویر می برند، در این سیاستگذاری چقدر است؟